Waarom alleen vrouwen/vrouwenklachten
Een vraag die me vaak gesteld wordt..Die keuze voor vrouwen en hun klachten is eigenlijk ontstaan vanuit mijn eigen ervaringen. Ik zal het je vertellen.
Op mijn 15e werd ik voor het eerst ongesteld. Ik weet nog dat mijn moeder helemaal blij was, want dit was zo’n bijzonder moment. Zo voelde ik me niet, ik was misselijk, had buikkrampen en ik dacht; ik had nog wel even zonder menstruatie gekund.
Deze klachten werden iedere maand erger en zo ging ik op mijn 16e aan de pil. Dat gaf wel wat verlichting, maar ook dit zou gedurende de komende jaren geen verschil maken.
Zo wisselde ik vele malen van verschillende pil soorten en over een gynaecoloog werd bij de huisarts niet gesproken. En thuis ook niet, ja het was vervelend, maar mijn moeder en tantes hadden er ook wel pijn gehad, dus het hoorde er toch een beetje bij.
En zo modderde ik door. Iedere maand rollend van de pijn in mijn bed, totdat ik op mijn 29e wel 7 dagen per week thuis was.
Mijn menstruatie bepaalde echt mijn leven, er was maar 1 week per maand dat ik me redelijk fit voelde en dan begon alles weer van voren af aan. Toen ben ik uiteindelijk (na 15 jaar) bij een gynaecoloog terecht gekomen. Bij een echo werd een grote cyste in mijn eierstok gezien en vocht in mijn buik. Toen volgde er een operatie en daar bleek dat het om endometriose ging.
In eerste instantie ben je blij, een diagnose! Een operatie zou zo maar eens de oplossing kunnen zijn. Na deze operatie werd ik de jaren erna helaas nog een aantal keren geopereerd en ik kreeg een aantal hormonale behandelingen, die me kunstmatig in de overgang brachten. Zowel de operaties als de hormoonbehandelingen gaan niet in je koude kleren zitten.
Van 2003-2007 onderging ik 5 operaties, waarbij 1 eierstok verwijderd werd in 2007. Daarna bleek al snel dat mijn andere eierstok niet goed functioneerde, ik had allerlei overgangsverschijnselen. Dus kreeg ik er het volgende label bij, POF(pre-ovariaal falen), kinderen kon ik wel op mijn buik schrijven. Die had ik nog niet zien aankomen!
In 2010 bleek er toch nog activiteit te zijn in mijn eierstok en toen alsnog met mijn partner een IVF-traject in gegaan.
Wat heftig is dat!! Onderschat niet die hormonen! Ik herkende mezelf helemaal niet meer. En dat was niet in positieve zin.
De IVF gaf helaas niet het gewenste resultaat. En het bleef dan ook bij die ene poging.
De jaren erna gingen de klachten weer verder en kreeg ik nog meer hormoonbehandelingen. Totdat ik in 2015 nog een operatie onderging en daar mijn andere eierstok ook verwijderd werd. De overgang had gelijk zijn intrede gedaan.
Mijn lieve familie en vrienden hebben mij heel erg gesteund.
Maar wat mij vooral bij staat in deze periode is het niet (willen) begrijpen, de onwetendheid en het onbegrip van mensen.
Opmerkingen; we hebben allemaal weleens een pijntje, je meld je toch niet ziek voor een ongesteldheid, je ziet er niet ziek uit of als we dat hadden geweten voor we je hadden aangenomen,…..
Nee, ik verzin het niet!! Niet echt om vrolijk van te worden en ik voelde me dan ook echt alleen.
Daarom is het goed dat er meer aandacht komt voor menstruatiepijn en endometriose, zodat er meer begrip en medeleven kan zijn en minder onwetendheid.
Iedereen was lekker aan het genieten van het leven, terwijl ik lag te rollen van de pijn! Als ik met vriendinnen uit wilde gaan, dan ging dat vaak niet. 9 van de 10 keer kon ik afzeggen! Mijn menstruatie bepaalde alles. Herken je dat?!
Je hoeft met mij geen medelijden te hebben hoor. Ik heb mijn leven een andere draai gegeven. Juist daarom ben ik verschillende opleidingen gaan doen, waaronder de acupunctuur. Mijn man en ik hebben het heel gezellig samen, maken prachtige reizen en genieten van het leven!
Waar een deur dicht gaat, gaat er echt weer een andere open!
Mijn missie is er nu voor te zorgen dat vrouwen zoals jij, zich meer bewust worden van de mogelijkheden op het gebied van menstruatiepijn en je te informeren wat acupunctuur kan betekenen voor jou.
Ik wil je helpen je door je pijnlijke periodes heen te helpen en je te begeleiden voor/tijdens en na de ziekenhuis behandelingen.
En jou te laten zien wat je zelf kunt doen om je beter te voelen!
Lieve groet,
Suzanne de Groot
